N-ro 434 2022年 5月号
Suita Esperanto-societo
吹田エスペラント会会報 発行：矢野義男 吹田市山田東2-25-13
郵便振替 00970-0-319578 年会費 6000円 準会費 2400円
ホームページ http://suita.chu.jp
★ ロシアによるウクライナ侵略はますます悲惨さをましている。早く停戦になることを祈るばかりだ。
知床半島沿岸では観光船が沈没して26名もの尊い命が失われた。どこで予想外の危険に出くわすかわからない現実に心がやるせなくなった。
一日一日を悔いのないように過ごさなくてはと改めて思った。
★ 訃報のお知らせ
① 小西ちよさんの訃報
ちよさんは昨春、脳梗塞で倒れて入院の後、リハビリのできるデイサービスを経て、老人ホームへ入られていました。楽しく暮らしておられたということでしたが、次第に衰弱がすすみ、2月24日に老衰で亡くなられたそうです。4月16日のKLEG会議で知り、驚きました。
ちよさんには、Helikoのコーラス練習でいつもお世話になっていました。岳さんとの信州でのなれそめを楽しそうに語ってくださったことを思い出します。心よりご冥福をお祈りいたします。 写真は、2007年5月17日から18日、伊丹市で合宿をしたときのものです。
② 佐々木辰夫さんの訃報
妻の佐々木安子さんが亡くなられた後、吹田エスペラント会の準会員になられた佐々木辰夫さんが、4月25日に亡くなられたと、入居されていた「シュールメゾンポプラ三和町」から佐藤守男さんに連絡がありました。詳細はわかりません。享年93歳。
辰夫さんは、1928年生まれ、元中学校教師。戦争の悲惨さを社会に訴え、精力的に活動され、平和を守る運動を終生貫き通された方だと思います。3年前には著書『戦争とカニバリズム――日本軍による人肉食事件とフィリピン人民の抵抗・ゲリラ闘争』を刊行されました。
心からご冥福をお祈りいたします。
★ 3月のエスペラント相撲の感想です。
“Postmilita Japana Antlogio” Samo
La Antlogio estis kompilita de ODAGIRI Hideo, MIYAMOTO Masao, kaj KONISHI Gaku. La
verkaĵoj estas entute 12.
“Floroj de Somero”
Originale verkis HARA Tamiki kaj tradukita esperanten de TUBOTA Kooki. Ĝi traktis la inferon pri la atombombita tago, la 6an de aŭgusto en Hirosimo. Ni povas scii detale kaj reale la inferan bildon mizeregan per la verko, kiun nur reala spertintoj povis esprimi. Kaj la tradukinto esperanten s-ro TUBOTA ankaŭ bele kaj reale sentigas al ni la inferan bildon.
“Korbikuloj”
Originale verkis UMEZAKI Haruo kaj tradukita esperanten de SAKAMOTO Syoozi. Se temas pri la korbikuloj, mi ŝatas misosupon kun korbikuloj. Kiam mi manĝas susion, ĉiam mi mendas ĝin. Kaj koncerne de la temo mi rememoras pri Fukagawa-don, kiu estas la fama manĝaĵo en Tokio. Kaj lastatempe fame konata de korbikuloj el Kumamoto, kiu estas dubita el Ĉinio. Tiu rakonto estas tre teda en antaŭa plej parto por mi, tamen en la lasta parto draste ŝanĝiĝas al tre interesiga por mi.
Aŭdiĝas pti,pti. Tiu sono estas el korbikuloj, kiuj amasiĝante en unu sakon
kvazaŭ en vagono plenplena da homoj en tiama Tokia Nacia-Metroo. La ĉefrolanto bankrote de sia kompanio finfine vivtenis kiel ŝakristo vendi korbikulon. Li unuafoje akiris provizore la sakon plenplena da korbikuloj en vagono plenplena da homoj, kies posedanto mortis falinte el la vagono.
La verkisto vidas homan mondon, kiu estas simulaĵo de korbikula mondo en sako.
“N-ro 36”
Originale verkis NOMA Hirosi kaj tradukita esperanten de MORITA Akira.
La prizonulo nomata n-ro 36 (prizonulo estis nomata numero) estas dizertanto. En la armea prizonejo pere de n-ro 36 lia najbara prizonulo detale observadis lin kaj raportis la iradon de la milita tribunalo. La verkisto mem esis arestita laŭ la Leĝo por Publika Ordo, t.n. politika krimo. S-ro N-36 ne estis politika krimulo. Lia antaŭa laboro estis botisto kaj ankaŭ en la prizonejo li estis ordonita labori por ripari botojn. Dum li laboris ripari botojn li estis vigla, sed iom poste li perdis la laboron kaj iom post iom li fariĝis malvigla kaj malsaniĝis kiel preskaŭ mortanto.
Observante najbara kolego, verkanto, detale priskribadis lian ŝanĝiĝon, tiel ke pri lia hararoj, okuloj nazo, buŝo ŝultroj, fingroj, kokso, kaj piedoj k.a. fajna ŝanĝiĝo je koloro, moveto, ĝis ilia graseto li skribis. Tiu, kiu perdinta laborn aŭ farendaĵon
kiel malfortiĝas ĝis morte, tion la verkanto konkrete priskribis.
“La Juĝo”
Originale verkis TAKEDA Taizyun, Trad: UJEKI Ŝiger. Estas la historio de unu malfeliĉa junulo, kiun la verkisto renkontis en Ŝanhajo post la milito. Pro lia individua motivo li decidis ne veturi al hejmlando. Li sendis leteron al la verkisto kaj rakontis sian historion. Laŭ lia konfeso post kiam li soldatiĝis, li estis trejnata nur en la rimedo kaj maniero mortigi homon kaj ĉiutage ekzercis sin en tio. Ĉar li estis rezervuloj ankoraŭ netrejnitaj, li ne povis komplete fariĝi soldatoj kaj sekve ne estis tiel utilaj por la armeo. Por fariĝi soldatoj insultoj al la loĝantoj, batado, ŝtelado, seksperforto, bruligado, marodado, ĉiuj tiuj krimoj estis faritaj tute nature, kun nenia hezito. Iun tagon li iris al najbara vilaĝeto kune kun kaporalo kaj kelkaj soldatoj por serĉi rafanon aŭ rapon. Li kaj la kaporlo vagadis la ĉirkaŭaĵon post kiam la aliaj apenaŭ forportis legomojn. Tiam li trovis unu kabanon, vere mizeran, starantan ne bruligita. Antaŭ ĝi kaŭris du olduloj. Ili estis geedzoj ambaŭ blankharaj, kaj eble ne kapablaj sin movi, ili solaj kaŭris sur la tero unu apud la alia. La olda edzo estis blinda kaj la olda edzino ŝajnis surda. Li pensis ke ili certe mortos, se lasitaj tiel ĉiuokaze pro malsato. Al li okazis nenia penso elsavi la geedzojn. Li nur sentis ke al ili restas nenio alia ol atendi la lastan momenton.
Li ankoraŭ ne sciis, kia estas mortigo. Dependas nur lia volo. Post kiam la kaporalo foriris, li celis la kapon de la olda edzo. “Fine vi faris”, nerimarkite la kaporalo stairs ĉirkaŭ kvin paŝojn for de li.———
Krome li havis amatinon. Suzuko nomata ŝi estis. Ĉar ili estis apartigitaj dum preskaŭ du jaroj, iliaj amsentoj kulmine bruladis. Iuntagon kiam ili rendevuis, li decidis ke li devas priparoli “la rakonton”, kiun li dumlonge hezitis konfesi. “Temas pri lia hommortigo.” Finfine li estis juĝita. Tio estas ke Ili formale deklaris la rompon de la fianĉeco. “Homvivo pli peziĝas ol terglobo” tiel oni diras. Sed nuntempe en Ukranujo la masakro okazas per rusia invado. Kion ni diru, mi perdas vortojn !
“La Aŭdipova Kufo”
Originale verkis KINOSITA Zyunzi, Trad.NAKAMITI Tamihiro. Tiu ĉi estas la radiofonia dramo. Se ĉefrolanto kaptas la Kufon, oni povas aŭdeblas pepadojn de birdetoj kaj interparolojn de arbaroj kaj aliaj. Se tiu kaptas la kufon, kiu ŝajnas esti en sonĝanta mondo plezuriga. Tiu rakonto estas naiva kaj infaneca. Precipe mi ne interesiĝas pri tio.
“El La Vivo De Syunkin” Mateno
Mi legis “El La Vivo De Syunkin”, verkita de Tanizaki Zyun’itiro^ ĝis la 47a paĝo.
Syunkin naskiĝis kiel filino de la drogejo, Mozuya en la 12a jaro de Bunsei. Ŝi estis denaske sagaca kaj havis stilon fajnan. Sed malfeliĉe ŝi blindiĝis en la 9-jara aĝo. Ŝi rezignaciis pri danco kaj sekvis la vojon de muziko, kotoo kaj ŝamiseno.
Syunkin ĉiutage frekventis la domon de Kenkio Syunsho^ mankondukate de komizeto, knabo Sasuke, pliposte nomata la Kenkio Nukui. Depost tiam tra la tuta vivo Sasuke daŭre prizorgis arbitran kaj obstinan blindulinon. Kiam li unufoje renkontis ŝin, ŝia bela figuro ĉarmis lin. Li adoris ŝin kiel diino, mi supozas.
Syunkin ne rekonis Sasuke por sia edzo, eĉ se ŝi gravediĝis. Ŝi insistis, ke ili havis rialton de instruistino kaj la disĉiplo ĝis la morto.
Je mia surprizo Sasuke dediĉis sian tutan vivon al ŝi kun sia senpaga kaj sindonema amo.
”La fera birdo” Granda Kampo
Ĉi-foje mi legis ”La fera birdo” verkita de Julian Modest. La libro formigxas de tridek rakontoj, el kiuj mi legis ĝis deksep rakontojn. En la libro preskaŭ unu rakonto formiĝas de du aŭ tri paĝoj, kaj ĉe fina rakonto mi trankviliĝis pri la rezulto.
Mi havis intereson pri la titolo ”La fera birdo” kaj eklegis ĝin. En la oka en“ La fera birdo”,du lernantoj estis ĉefroluloj. Ili konatiĝis en la literatura konkurso okazinta en la lernejo. Ili renkontiĝis post la lernohoroj en la loĝkvartala parko kaj legis siajn poemojn unu al la alia. Kaj en la parko estis malnova preĝejo, kiu havis feran krucon kaj feran birdon sur la kupolo. Li interesiĝis pri la fera birdo, pensis ke iam li verku poemon. Sed iun nokton incendio okazis en la preĝejo kaj nur la muroj estis restitaj, ne plu estis fera kruco kaj la birdo. Tamen ili supozis ke birdo revenos, kiam oni denove konstruos la preĝejon. Ankaŭ mi esperas ke ilia deziro estu plenumota.
“SEN FAMILIO” Lumo
Mi legis la libron “SEN FAMILIO” tradukita de s-ino Ana Sonĝanta . En ĉi tiu foja EP- Sumoo mi tralegis kvin ĉapitrojn、ⅩⅡ：「Serĉadoj」、：ⅩⅢ:「La familio Doriscoll」、ⅩⅣ：「Patron kaj Patrino honolu」、ⅩⅤ：「Capi perversigita」、ⅩⅥ：「Mensogis la luksaj vindoj
en ĝi . Ĉi tiu enhavo estas jena.
Ĉefrolulo Remi estis forĵetinta en Parizon,kiam li estis bebo kaj panjo Barberin vartis lin kiel trovita infano. Tamen ŝia edzo vendis lin al s-ro Vitaris, kiu estis mastro de spektaklo.Tamen lia mastro Vitaris estis bonkora kaj lin edukis je multe da aferoj ,do Remi kreskis fortika fizike kaj spirite ,ankaŭ pli li vivadis inter diversaj malfeliĉaj destinoj dum longa tempo.
Iun tagon Remi rakontis pri lia amiko Mattia, kun kiu li amikiĝis. Kiam ili vizitis en Parizon li ricevis leteron el la edzo de panjo Barberin kaj sciis ,ke lia vera gepatroj loĝas en Londono. Ili decidis vojaĝi al Anglio farante spektaklojn kun Mattia kaj ĉapi por gajni monon. Finfine ili alvenis al Rondono kaj li trovis sian veran familianojn, gepatroj, avo, kvar infanoj ,du knaboj.
Tamen lia familiano estis ne tiel riĉa kiel li sopozis kaj li unuafoje eksciis ke li naskiĝis unu jaron post ilia geedziĝo kaj iu rivala junulino kunportis lin en Parizon kaj forlasis surstrate. Kiam li paciente vivadis kun siaj familianoj, iun tagon aperis iu angla viro al lia patro kaj kunparolis sekrete. Bedaŭrinde lia amiko Mattia aŭdis ilian sekretan parolon. Tio estas kiel inferenca novelo.
Mi tuj ne povis kompreni la enhavon detale. Precipe aperis unu post alia multaj malfacilaj vortoj. Do mi estis okupita tra tutaj tagoj por konsulti vortaron. Krome mi ne povas memori novajn vortojn ,ripetas konsulti tiun saman vorton. Mi ĉagreniĝis!
“De Dinamika Lago Biŭa al la mondo” Mayo
Majo legis la unuan duonon de la libro “De Dinamika Lago Biŭa al la mondo” verkita de Takao Yamaguchi, esperantigita de Teamo Biŭa, eldonita de J E I.
Lago Biŭa estas la plej granda lago en japanio, kiu provizas kranakvon al la loĝantoj de 14 milionoj en kvar gubernioj aldone al industrio kaj agrikulturo en
la regiono. Benite de la lago, ĉirkaŭ 600 specioj de faŭno kaj 500 plantoj prosperas kaj precipe notindaj estas endemiaj specioj de sensalakvaj fiŝoj.
Historie la lago ĉiam translokiĝis al la nordo, kaj eĉ nun moviĝas je 3 cm jare.
La temo de la libro estas aparte interesa, ĉar mi loĝas en Kioto, kiu situas en la baseno kun grandega subtera akvujo, 30 metrojn sub la tero. La lago Biŭa entenas 27,5 miliardoj da tunoj de akvo dum la subtera akvo sub Kioto muzuras je 21,1 miliardoj da tunoj. Estis surprizige al mi scii, ke ĉirkaŭ 460 riveroj enfluas en la lago kaj nur Rivero Seta kaj unu kanalo elfluas de la lago.
Lastatempe finfine oni agnoskis la ekzisto de la strukturita akvo( tio estis teorie antaŭvidita antaŭ 100 jaroj) kaj oni povis pruvi ĝia ekzisto per eksperimento en laboratorio. Tio plie emfazas la signifon kaj gravecon de la akvo, kiu havas
kapablon enteni informon kaj transdoni, kaj disvastigi ĝin per la akvo.
Historie estas dirite “ Kiu regas la akvon, tiu regas la landon”. Homaj korpoj konsistas el 2/3 akvo(laŭ pezeco) kaj per kvanto 99%, tio signifas la fakto, ke “ Kiu regas la akvon, tiu regas la sanon”.
エスペラント相撲は5月8日から始まります。5人でまた、がんばります。