La Vento 455
N-ro 455 2024年 2月号
Suita Esperanto-societo
吹田エスペラント会会報 発行：矢吹あさゑ 吹田市南金田２-４-４
郵便振替 00970-0-319578 年会費 6000円 準会員は 2400円
ホームページ http://suita.chu.jp
★ 能登半島地震発生から四十日ほどになるが、まだ断水が続き、厳しい避難生活を多くの人が強いられている。早く復旧されることを祈るばかりだ。
最近、防災の分野で「自助」「共助」「公助」という用語をよく耳にするようになった。
この防災の三助は、災害による被害を最小限にできる社会を実現するために必要な取り組みだ。「自助」は、自分と家族の命や財産を守るために、自ら防災に取り組み「自分の身は自分で守る」ということ。「共助」は、近隣住民や被災者と互いに助けあうこと。「公助」は、行政による公的な支援のこと。
「自助」は各自が日ごろから気を付けて、家具が倒れないように固定具を設置したり、非常用袋を用意したり、食料や飲み物の備蓄をしたりなど自分で考えて備えることができる。「公助」は行政がちゃんと考えて用意してくれる。しかし、「共助」は普段から努力して取り組んでいかないと、いざ災害が起きた時に、そこに誰が住んでいたのかわからず生存確認もできなくなってしまうかもしれない。大規模な災害が発生すると、行政が本格的に災害対応を始めるまでに時間がかかるので、「共助」が重要になってくる。災害発生時に円滑な共助防災を行うためには、平時からやっておきたい取り組みが五つあるそうだ。
1 近隣住民とのコミュニケーション（あいさつや日常会話など）
2 地域の防災訓練への参加
3 地域行事への参加（町内会、お祭り、ボランティア活動、子どもの見守りなど）
4 地域内の役割分担を避けずに行う（自治会役員など）
5 高齢者や障がい者の支援など
私はなんとかこの五つのことに関しては地域の方々との関係を持てていると思う。
皆さんはどうですか。地域の方との関係が築けていますか。災害発生時に「共助」がうまく機能するかどうかは、普段から周囲の人と良好な関係を築けているかどうかにかかっています。「共助」にむけてまず、できることからやっていきましょう。近所の人と、隣の人と、顔を合わせたら「おはようございます」とあいさつをすることから始めましょう。
（矢吹あさゑ）
★ １月のエスペラント相撲の感想です。
“Paroladoj de D-ro L.L.Zamenhof”
Samo
La Unua Kongreso en Boulogne sur mer’, 1905
Por mi estas la plej ŝatata, plej komprenebla enhavo, “homo kun homo” homaranismo deklarita.
La Dua Kongreso en Gen`eve^, 1906
Zamenhof traktas en ĉi kongreso interna-ideon de esperantismo(homaranismo). Tamen t.n. esperantisto estas la uzanto praktike por sia intereso. Ili ne rilatas al la interna ideo. Tamen la kongresanoj ŝatas ĝin kaj kolektiĝas por la interna ideo.
La Tria Kongreso en Cambrige, 1907
Kembriĝanoj, la plimulto de britaj samideanoj alkondukis al ni la internan ideon de esperantismo.
En la Guildhall, ‘City of London’, 1907
Laste en la Guildhall Zamenhof finparoladis ke se iam venos la feliĉa tempo,ĝi estos la frukto de konstanta kaj senlaca laborado de tiuj homoj, kiujn ni vidas en ĉi tiu ĉambrego kaj kies nomo, ankoraŭ tre malmulte konata kaj tre malmulte ŝatata, estas “esperantistoj”.
La Kvara Kongreso en Dresden, 1908
Zamenhof menciis pri Germanujo, la lando de la filozofoj kaj poetoj kaj la pastro Johann Martin Schleyer, kiu estis grava antaŭulo pri la lingvo internacia.
La Kvina Kongreso en Barcelona, 1909
Zamenhof antaŭ ĉio atentigas pri la granda honoro, kiun faris al la kongresanoj Lia Reĝa Moŝto la Reĝo Alfonso XIIIª, afable akceptinte la honoran prezidantecon de la kongreso.
La Sesa K ongreso en Washington, 1910
Zamenhof menciis pri tio, ke usonaj samideanoj estas ankoraŭ tro junaj kaj multaj el ili ne ellaboris al si ankoraŭ tute klaran juĝon pri esperanto. Tial li diris, permesu, ke li almenaŭ iom esploru la vojon, kiun ni iras, nome kion celas la esperantista movado.
“Kuru, knabo, kuru”
Mateno
Mi legis, “Kuru, Knabo, Kuru”, verkita de Uri Orlev, ĝis 34paĝoj.
Srulĉjo okjara loĝis en getto kun lia familio. Post la malsukceso de forkuro el getto, li vivis kun lia patrino per serĉofoso de manĝorubo.
Iun tagon lia patrino malaperis kaj li vivis kun vaguletoj en la urbeto. Post kelkaj tagoj li provis forkuri al la pola flanko. Li apenaŭ saviĝis kontraŭ “kaptado” per la helpo de la bona kamparano. En ĉi tiu fojo li vivis kun orfaj knaboj en la arbaro.
Iu matene li vekiĝis pro pafoj kaj krioj. Li kuregis kaj finfine fariĝis orfo en tiu mondo. Ĉar li ne povis elteni malsaton kaj solecon, kiam leviĝis la suno, li marŝis longe kaj frapis la pordon de unua kabano. La mastrino donis lin panon kaj lakton. Ŝia edzo volis vendi Srulĉjon kaj enfermis lin. Kiam li forveturis en motorciklo, ŝi dekroĉis la pendseruron per hakilo kaj forkurigis Srulĉjon.
Seneduka knabo, Srulĉjo forte kreskos, mi pensas. Mi volas daŭre legi la rakonton kvankam en malĝojo.
“Sekreta taglibro”
Lumo
Okaze de la januara EP sumoo en 2024, sekvante la lastan mi legis la libro“taglibro” skribita de Julian Modest . Ankaŭ ĉi feje mi kun tre granda intereso po du paĝojn tage. Ĉi foje mi tralegis ĝin ĝis la 50% en totala paĝo .
Ĉefrolulo estas Metej, kiu naskiĝis en malgranda vilaĝo en Bulgario.Poste li lernis fiizikon ĉe la fakultato de”Fiziko Matematiko” en la universitato.
S-ino Anastasia Kamenova donis al li loĝejon, kie li logxas en la ĉef urbo Sofio.
Ŝi estis fervora esperantistino kaj gvidis esperanton al Metej. Aliflanke Metej havis bonan amikon Zahari en la sama universitato. Li ricevis leteron de lia hungara amiko esperantisto. Ankaŭ Metej korespondis kun hungara studento esperantisto. Ili sciias ke iu tage en Budapeŝto okazis la granda studenta manifestacio. Metej kaj Zahari ŝokiĝis ke hungaroj ne povas plu toleri la socialistan sociordon kaj ili deziras egalecon de ĉiuj civitanoj, plupartian sistemon, parol-liberecon.,forigon de la socialismo, ĉesigon de komunistaj privilegioj.
Ili decidis verki alvokon al la bulgaraj gestudentoj. Metej prenis tajpmaŝinon,kiun havis s-ino Kamenova kaj li skribis por esprimi sian fortan sentojn per poemo ”Hungara Ribelo 1956”. Patro de Zahari konatiĝis kun oĉo Abram. Li multobligis flugfoliojn de poemoj sekrete. kaj en la sekvantan matenon Zahari ricevis tiun ĉi flugfoliojn kaj disvastigis ilin al kelkajn studentojn en la universitato.
Alvoko kaj poemo havis vere fortan efikon. Ili supozis .ke hungaraj studentoj batalos por la libereco kontraŭ kruela diktaturo.
Bedaŭrinde komenciĝis serĉado kaj arestado de krimulojn, kiuj disvastigis flugfoliojn en la universitato. Du policanoj pridemandis studentojn kaj eĉ profesoro helpis tion .
Ili timigis ke tiuj kiuj verkis kaj disvastigis la flugfoliojn, estos eksigita de la universitato kaj kondamnita al enprizonigo.
Metej ne povis bone spiri kaj ne povis dormi. Li sonĝis koŝmarojn.
En iu tago Radio Libera Eŭropo informis ke Hungario ne plu estos membro de Varsovia Pakto. En ĉi foje la rakonto finas. Mi pli kaj pli interesiĝas pri tiu ĉi libro.
Dankon pri la Esperanta Sumoo !
“la Alkemiisto”
Majo
Majo ellegis la Alkemiisto n verkita de Paulo Koelho,tradukita de Ana Sonĝanta kaj Michel Fontaine,eldonita en Dec. 2023 de Esperanto Bourgen-Bresse.
La libro estas unu el miaj plej ŝatataj libroj, kiujn mi legis antaŭ longa tempo en la japana, sed postlasis nur neklaran impreson en mi. Ĉi foja legado en esperanto multe pli ol antaŭe pensigis min pri vivo, multe pli ol aliaj libroj pri filozofio. La rakonto mem estas tre simpla, pri aventuro de juna ŝafisto, kiu serĉas trezoron en la vivo. Tamen preskaŭ ĉiuj vortoj, ĉiuj esprimoj estas plene de simboloj, signifoj kaj pensmanieroj.
Citas ekzemple “ kiam mi marŝas, mi nur marŝas. Ĉar mi vivas nek en pasinteco, nek en la estonteco. Mi havas nur nuntempon. Se vi restus ĉiam en nuna tempo, vi estus feliĉa.” “ Ĉiu tago enhavas eternecon en si mem.”
Ni kutime forgesas nian revon, kiun ni havis kiel junulo kun la tempopaso, sed fakte la vivo estas por ni sekvi nian personan legendon. “Se oni tutkore dezirus ion, la tuta universo subtenus vin. “ eble fariĝos la trezoro de la koro por ĉiuj.
“Ĉasisto de sonĝoj”
Granda Kampo
Ĉi-foje mi legis la libron “Ĉasisto de sonĝoj” verkita de Julian Modest.
La libro havas dudek sep rakontojn, el kiuj mi legis dekkvin rakontojn. En tiuj longaj aŭ mallongaj rakontoj kun 2 aŭ 6 paĝoj, kaj mi supozas ke homoj vivas feliĉe aŭ mizere. Sed “ La lupino” estis dolora kaj mizera rakonto. Resumo estas jena. Ekstere neĝis kaj vento siblis. Dum vintro estis danĝere serĉi nutraĵon. Sed la lupino devis serĉi nutraĵon por la malsataj lupetoj. Kaj la lupino rememoris ĝis-nunajn aferojn, t.e. maljuna lupo kaj juna lupo batalis por gajni la lupinon, rezulte juna lupo fariĝis venkinto. Maljuna lupo kuŝis en sanga marĉeto kaj la lupino memoris la staton de maljuna lupo.
Nun la lupino eniris ŝafejon, sed de ie aperis viro kun fajro kaj tondro, kaj la lupino falis pro tondro. Kaj ankaŭ la lupino kuŝis en sanga marĉeto same kiel maljuna lupo postlasante malsatajn lupetojn.